Nu is het hard werken geblazen

Wat is het leuk om oma en opa te zijn, Je krijgt zomaar leuke kaartjes en iedereen bedenkt wat leuks: wij waren dit weekend met onze MG's op pad en kregen van onze medereizigers zo'n grappig cadeautje voor Isabel, maar dat laat ik nog effies niet zien, mijn dochter leest nl zo nu en dan ook mijn blog. 

Isabel kwam dus veel te vroeg en vorige week was ik nog druk met oma (mijn eigen moeder), werk en voorbereidingen voor het MG weekend zodat ik nog niet echt achter de naamachien kon, maar nu is het dus hard werken geblazen: het boxkleed moet af, wil dat kleine meisje straks lekker zacht in de box liggen.  Tja, al ben je dan oma, je kunt het nog niet echt kalm aan doen. Maar dit is echt allemaal "liefdewerk".

En om helemaal tot rust te komen heb ik besloten dat ik al mijn restjes "wol" in een grote Granny Square ga verwerken, hierbij dus het begin. Ik weet niet hoe groot het wordt, maar dat zien jullie vanzelf wel. 

Maak kennis met Isabel

Afgelopen woensdag werd ik om ca. 10.30 uur door mijn dochter gebeld met de mededeling dat ik niet moest schrikken, maar dat ze in het ziekenhuis lag: vliezen gebroken. Bij een zwangerschap van 35 weken weet je dan niet echt of je moet schrikken of niet. Echt ongerust heb ik me niet gemaakt, maar dat kwam ook omdat bij een tweede telefoontje die middag rond 16.00 uur werd gemeld dat de wee/en waren begonnen en op de vraag of we dan naar het ziekenhuis konden komen werd volmondig ja geantwoord.  Vanaf dat moment is het allemaal heel snel gegaan en om ca. 20.00 uur waren we oma en opa. Isabel had geen zin meer om binnen in de buik van haar mama te blijven zitten, ze wilde kennismaken met de rest van de wereld. Die kennismaking is gelukkig heel goed verlopen, ze ligt nu in een `groot` bedje, buiten de couveuse, ze drinkt, is al in badje geweest en kan zichzelf al wel warm houden.  Met onze dochter en haar man gaat het goed, was voor hen ook schrikken natuurlijk, maar ze zijn volop mama en papa: druk met alles doen en regelen en er toch voor zorgen dat ze voldoende rust krijgen. 

Tja, het boxkleed is nog niet klaar, het speelkleed gelukkig wel......................... ik ga hard aan het werk en veel naar mijn kleinkind. Dus of ik nog veel tijd overhoud om te bloggen???????

Groet van een gelukkige oma (wat een mooie titel hé?)

Tegeltjes

Frederike wil graag een oud-Hollands box kleed, dus ik heb alle winkels afgestruind naar stofjes die oud Hollands aandoen en zie hier het resultaat. Ik heb voor de box een boxmatras gekocht en daar komt deze quilt als een hoes omheen. Nu eerst maar eens oprijgen en quilten en dan de rand (zoals een hoeslaken) er omheen. Kindje kan lekker zacht liggen en later ook nog poppetjes kijken.